Nissan Qashqai 2: Który silnik faktycznie warto wybrać?

Najlepszym wyborem do Nissana Qashqaia 2 jest benzynowy 1.6 DIG-T lub oszczędny, lecz dynamiczny diesel 1.6 dCi. Unikaj najsłabszego silnika benzynowego 1.2, który potrafi rozczarować awaryjnością i spalaniem. Sprawdź, dlaczego właśnie te jednostki są uznawane przez użytkowników za najbardziej niezawodne i opłacalne w codziennej eksploatacji.

Jakie silniki są dostępne w Nissan Qashqai 2 i czym się różnią?

Nissan Qashqai drugiej generacji oferuje zarówno silniki benzynowe, jak i diesla, a gama jednostek zmieniała się na przestrzeni lat produkcji (2013-2021). Najpopularniejsze wśród benzyn to 1.2 DIG-T (115 KM), 1.3 DIG-T (140 lub 160 KM) oraz rzadziej spotykany wolnossący 1.6 (117 KM). W przypadku diesli, dostępne były 1.5 dCi (110 lub 115 KM) oraz większy 1.6 dCi (130 KM), oba znane z relatywnie niskiego zużycia paliwa.

Poszczególne silniki różnią się nie tylko pojemnością i mocą, ale także konstrukcją – 1.2 DIG-T oraz 1.3 DIG-T to nowoczesne, turbodoładowane jednostki benzynowe, z czego 1.3 rozwinęło technologię w kierunku lepszych osiągów i niższego spalania. Diesle 1.5 dCi są cenione za minimalny apetyt na paliwo, natomiast 1.6 dCi oferuje większą dynamikę i lepszą elastyczność na trasie.

Dla ułatwienia porównania kluczowych parametrów silników Nissan Qashqai 2, poniżej przedstawiono zestawienie techniczne:

Z tabeli wynika, że najniższe deklarowane spalanie oferuje diesel 1.5 dCi, natomiast najwyższa moc przypada jednostce 1.3 DIG-T (160 KM). Wybór odpowiedniego silnika zależy nie tylko od oczekiwanych osiągów czy zużycia paliwa, ale także od preferowanego typu skrzyni biegów i sposobu eksploatacji pojazdu.

Który silnik do Nissan Qashqai 2 jest najmniej awaryjny?

Najmniej awaryjnym silnikiem w Nissan Qashqai 2 (J11, produkcja od 2014 r.) jest benzynowy wolnossący 1.6 o mocy 115 KM, oznaczony MR16DE. Jednostka ta wyróżnia się prostą konstrukcją, brakiem bezpośredniego wtrysku, turbosprężarki i dwumasowego koła zamachowego, co minimalizuje potencjalne źródła usterek.

Wielu mechaników oraz użytkowników podkreśla, że 1.6 115 KM odznacza się najniższym ryzykiem awarii w porównaniu z innymi dostępnymi silnikami Qashqai 2. W codziennej eksploatacji użytkownicy nie spotykają się z typowymi problemami znanymi z odmian turbodoładowanych czy wysokoprężnych, takimi jak rozciągający się łańcuch rozrządu (1.2 DIG-T), osadzanie się nagaru na zaworach (1.2 DIG-T), awarie EGR i DPF (diesle) czy problemy z wtryskiwaczami.

Poniżej przedstawiam zestawienie najczęściej spotykanych problemów w jednostkach napędowych Qashqai 2:

Tabela jasno pokazuje przewagę wolnossącego silnika 1.6 pod względem trwałości i braku typowych usterek. To zdecydowanie najrozsądniejszy wybór dla kierowców, którym zależy na spokojnej i bezproblemowej eksploatacji Qashqai 2 nawet przez wiele lat.

Dlaczego warto wybrać silnik benzynowy, a kiedy lepszy będzie diesel?

Wybór między silnikiem benzynowym a dieslem w Nissan Qashqai 2 zależy przede wszystkim od planowanych przebiegów i warunków użytkowania. Silnik benzynowy będzie odpowiedni przy codziennej, krótkiej jeździe miejskiej, ponieważ szybko się nagrzewa i niższe jest ryzyko zapchania filtra cząstek stałych (FAP/DPF). Diesel sprawdzi się natomiast przy wysokich przebiegach – powyżej 20 tysięcy kilometrów rocznie – oraz podczas częstej jazdy w trasie, gdzie liczy się oszczędność paliwa, niższe spalanie przy wyższych prędkościach oraz większy moment obrotowy.

Poniżej zestawiono kluczowe różnice i sytuacje, w których lepszy będzie wybór konkretnej wersji silnikowej:

Z powyższego zestawienia wynika, że benzyna będzie korzystniejsza dla kierowców stawiających na niezawodność, niższe koszty utrzymania i eksploatację głównie w mieście. Diesel natomiast to opcja dla osób, które regularnie pokonują duże odległości i często korzystają z samochodu poza miastem. Warto przeanalizować bieżące koszty obsługi pojazdu – na przykład wymiana filtra DPF w dieslu to nawet kilka tysięcy złotych, podczas gdy podstawowe naprawy silników benzynowych są zazwyczaj mniej skomplikowane i tańsze.

Na co zwrócić uwagę wybierając silnik do jazdy miejskiej, a na co przy trasie?

Wybierając silnik do jazdy miejskiej w Qashqaiu 2 należy zwrócić uwagę przede wszystkim na pojemność oraz moment obrotowy dostępny przy niskich obrotach. W codziennym ruchu miejskim najlepiej sprawdzają się małe silniki benzynowe, szczególnie jednostki 1.2 DIG-T (115 KM) lub 1.3 DIG-T (140/160 KM), które gwarantują szybkie nagrzewanie, sprawniejsze ruszanie na światłach i niższy koszt eksploatacji przy krótkich trasach. Silniki diesla, takie jak 1.5 dCi czy 1.6 dCi, mają ograniczony sens w mieście z uwagi na wolniej nagrzewający się filtr DPF i wyższą awaryjność przy częstym gaszeniu i odpalaniu.

Podczas wyboru silnika na długie trasy najważniejsza staje się elastyczność, niskie zużycie paliwa przy wyższych prędkościach oraz trwałość. Tutaj przewagę mają diesle, zwłaszcza odmiana 1.6 dCi (130 KM), która może utrzymać niskie spalanie nawet poniżej 5 l/100 km przy spokojnej jeździe autostradowej, a także wykazuje się dużą odpornością na długotrwałą pracę pod obciążeniem. Silnik benzynowy 1.3 DIG-T jest dobrym kompromisem, jeśli ktoś szuka dynamiki, jednak na autostradzie zużycie paliwa jest wyraźnie wyższe niż w dieslu.

Poniższa tabela przedstawia kluczowe różnice między najpopularniejszymi wersjami silników Qashqai 2 pod kątem jazdy miejskiej i trasowej:

Z tabeli jasno wynika, że w warunkach miejskich lepiej sprawdzają się wersje benzynowe, które szybciej się nagrzewają i nie mają problemów z DPF, a na trasie diesle będą wyraźnie oszczędniejsze i bardziej elastyczne. Diesle wymagają jednak regularnej jazdy na dłuższych dystansach, aby uniknąć problemów z zapychaniem się filtra cząstek stałych.

Jaki silnik Qashqai 2 najlepiej sprawdza się z automatyczną skrzynią biegów?

W przypadku Nissana Qashqai 2 automatyczna skrzynia biegów (CVT) najczęściej zestawiana była z silnikami benzynowymi 1.2 DIG-T oraz 1.6 DIG-T, a także dieslem 1.6 dCi. Najlepiej sprawdza się tu silnik 1.6 dCi o mocy 130 KM, który ze skrzynią Xtronic oferuje dobre osiągi, niskie spalanie (średnio 5-6 l/100 km) i wysoką kulturę pracy. Wersja 1.2 DIG-T z automatem ma przeciętne osiągi i jest podatna na awarie układu rozrządu, szczególnie przy intensywnym użytkowaniu w mieście, natomiast 1.6 DIG-T dostępny z automatem tylko w wersji 4×4 charakteryzuje się wyższym zużyciem paliwa.

Wariant 1.6 dCi z automatem jest doceniany za solidność i wyraźnie niższy poziom hałasu przy wyższych prędkościach, co jest rezultatem wysokiego momentu obrotowego (320 Nm). Automatyczna skrzynia w zestawieniu z tym dieslem lepiej radzi sobie z masą auta, szczególnie podczas wyprzedzania i jazdy z pełnym załadunkiem. Układ ten nie sprawia również problemów eksploatacyjnych przy regularnej wymianie oleju co 60 tys. km.

Dla porównania osiągi, moment obrotowy i spalanie trzech najważniejszych wersji silnikowych Qashqai 2 z automatem prezentuje poniższa tabela:

Silnik 1.6 dCi zapewnia najlepszy kompromis między dynamiką a ekonomiką jazdy w połączeniu z automatem. Pozostałe jednostki albo gorzej wypadają pod względem osiągów (1.2 DIG-T), albo zużywają więcej paliwa i występują rzadziej na rynku wtórnym (1.6 DIG-T).

Kiedy opłaca się wybrać Qashqai 2 z instalacją LPG?

Wybór Nissana Qashqai 2 z instalacją LPG opłaca się przede wszystkim wtedy, gdy głównym celem są niskie koszty eksploatacji przy wysokich przebiegach – powyżej 20 000 kilometrów rocznie. Najlepiej do adaptacji pod LPG nadają się jednostki wolnossące o oznaczeniu 1.6 117 KM (HR16DE) – mają hydrauliczną kompensację luzu zaworowego i proste, odporne na zużycie głowice, co znacznie redukuje ryzyko uszkodzeń związanych z zasilaniem gazem. Wersje turbodoładowane, szczególnie 1.2 DIG-T, nie są zalecane do gazu z uwagi na podatność na zużycie zaworów i dolotów oraz wyższą wrażliwość na jakość montażu instalacji.

Przybliżony koszt instalacji LPG w Qashqaiu 2 to 3500–5500 zł, a zwrot z inwestycji można osiągnąć średnio po około 25–35 tys. km. W modelu 1.6 benzyna spalanie gazu jest tylko nieco wyższe niż benzyny (ok. 9 l LPG/100 km w mieście), za to koszt przejechania 100 km spada nawet o ponad połowę. Często przy instalacji LPG zaleca się jednak montaż lub regularną kontrolę dodatkowego lubryfikatora zaworów dla bezpieczeństwa głowicy, choć w silniku HR16DE nie jest to niezbędne.

Warto zwrócić uwagę na konkretne zalecenia serwisowe: regularna, co 10–15 tys. km, wymiana filtrów gazu, kontrola luzów zaworowych co 30–40 tys. km, a także wybieranie warsztatów z doświadczeniem w kalibracji instalacji do silników HR16DE. Użytkownicy zgłaszają, że dobrze wykonana instalacja nie powoduje utraty mocy czy zwiększonego zużycia oleju w tej jednostce, a potencjalne problemy wynikają zwykle z nieprawidłowego montażu lub zbyt ubogiej mieszanki gazowej.

Poniżej przedstawiono porównanie kosztów jazdy Qashqaiem 2 z instalacją LPG i bez niej, przy założeniu aktualnych średnich cen paliw i typowego spalania dla wersji 1.6 benzyna:

Zestawienie pokazuje, że oszczędności przy LPG mogą sięgać nawet 20 zł na każde 100 km, co przy rocznym przebiegu typowego użytkownika pozwala na szybki zwrot nakładów na instalację. W dłuższej perspektywie inwestycja ta jest najbardziej opłacalna dla osób pokonujących duże przebiegi oraz ceniących sobie niższe koszty paliwa bez ryzyka szybkiego zużycia silnika.

Co mówią użytkownicy i mechanicy o wadach oraz zaletach poszczególnych silników?

Opinie użytkowników i mechaników na temat silników do Nissana Qashqai 2 są mocno zróżnicowane ze względu na praktyczne doświadczenia z eksploatacją i serwisem poszczególnych jednostek. Najwięcej pochwał zbiera wolnossący benzyniak 1.6 (117 KM) – jego prostota konstrukcji i niska awaryjność są często doceniane, zwłaszcza przez mechaników. Zwracają oni uwagę na brak bezpośredniego wtrysku oraz turbosprężarki, co przyczynia się do dobrej wytrzymałości silnika przy przebiegach powyżej 200 tys. km i pozwala bez problemu zamontować instalację LPG. Jednostki turbo, na przykład 1.2 DIG-T (115 KM), są uznawane za mniej godne zaufania ze względu na podwyższone zużycie oleju po 70–100 tys. km i podatność na awarie układu rozrządu, choć zwolennicy chwalą sobie ich elastyczność i cichą pracę podczas jazdy w mieście.

Wśród diesli silnik 1.5 dCi (110 KM) oceniany jest szczególnie dobrze za niskie spalanie oraz trwałość po modernizacjach wprowadzonych od 2014 roku (m.in. zmienione panewki, usprawniony układ EGR). Z kolei 1.6 dCi (130 KM) uważany jest za dynamiczny i wytrzymały, jednak część użytkowników wyraża obawy przed wysokimi kosztami napraw osprzętu, takiego jak dwumasowe koło zamachowe czy turbosprężarka. Regularne serwisowanie, zwłaszcza filtrów DPF i układu SCR, jest szczególnie zalecane.

Poniżej przedstawiono zestawienie najczęściej wymienianych wad i zalet konkretnych silników według warsztatów oraz użytkowników:

Praktyka warsztatowa pokazuje, że najstarsze silniki 1.5 dCi warto omijać ze względu na problematyczne panewki. Do montażu LPG najlepiej sprawdza się 1.6 benzyna bez turbo. Osobom szukającym oszczędności na paliwie zazwyczaj poleca się jednostkę 1.5 dCi od rocznika 2015, natomiast kierowcy nastawieni na wyższą moc zwykle wybierają wariant 1.6 dCi, licząc się jednak z możliwymi większymi wydatkami na naprawy.